Het is alweer meer dan 25 jaar geleden, maar ik herinner me nog goed hoe heerlijk rustig ik er als zevenjarig meisje in groep 3 van werd om mijn spulletjes altijd kaarsrecht op dezelfde geordende manier naast elkaar op mijn bureautje te leggen… maar naarmate ik ouder werd, verdrongen de steeds groter wordende overdaad aan spullen deze kalmerende gewoonte en zag ik door de bomen het bos niet meer.
Hoog tijd om te ont-spullen dus! Sinds een paar weken ben ik mijn lang gekoesterde wens aan het verwezenlijken: elk laatje en hoekje van het huis omtoveren van chaos tot oase van rust… echt verslavend kan ik je vertellen. Alle boeken in de boekenkast staan op regenboogkleuren, de kleren zijn uitgezocht en liggen, bijna als keurig verpakte kleine cadeautjes, ook op kleur in de kast en binnenkort ga ik mooie manden en bakken inslaan om alles nog netter te organiseren. Voorheen werd ik altijd meteen onrustig als ik die stapels kleren zag die ik door de jaren heen in mijn kasten had gedumpt en moeilijk weg kon doen; nu is het – al zeg ik het zelf, en zeker vergeleken met eerst – een l(/r)ust 
voor het oog en word ik er spontaan rustig van (erg welkom met het runnen van ons gezin met twee koters van 3,5 maand en 22 maanden, bergen luiers, ontploft speelparadijs, met daarbij nu sinds drie weken weer het runnen van m’n eigen zaak
).
:
– zoals nu terwijl mijn dochter haar yoghurt in haar haren aan het smeren is…. hahaha, weer een mooie les van onze (b)engel: “Mama, ben eens met je volledige aandacht bij je eigen ontbijt en mij, in plaats van ook nog bij je werk.” (niet dat je het dan kunt voorkomen
) – je leest het al: ook moeders blijft leren 😉